قانون پیش فروش آپارتمان چیست؟
بر اساس قانون مدنی در زمان وقوع عقد بیع باید شیء که مورد خرید و فروش قرار میگیرد، موجود باشد به همین دلیل نکات حقوقی در خرید خانه مشخص است. اما در فروش ساختمانی که هنوز احداث نشده، این شرایط رعایت نمیشود و همین مسئله میتواند مشکلاتی در پی داشته باشد. به همین دلیل حقوقدانان در این زمینه مطالعاتی کردهاند تا بتوانند راه را برای چنین معاملاتی هموار کنند و بالاخره در سال ۱۳۸۹ قانونگذاران بر آن شدند بهمنظور جلوگیری از اختلافات ناشی از خرید و فروش آپارتمان یا واحدهای آپارتمانی که در سالهای آتی ساخته خواهد شد، قانون پیشفروش آپارتمان را تنظیم و به تصویب برسانند. هرچند تنظیم و تصویب آن از حجم مشکلات و دعاوی مطروحه در دادگاهها کاسته است اما نواقصی نیز به همراه دارد که معاملهکنندگان را از انعقاد پیمانی کاملا روشن و واضح ناتوان میسازد.
قانون پیش فروش آپارتمان ها در ۲۵ ماده و ۴ تبصره تصویب شده است. بر اساس این قانون هر پیمانی که طی آن مالک رسمی زمین (که در این قانون پیشفروشنده نامیده شده است) احداث یا تکمیل واحد ساختمانی مشخصی در آن زمین را متعهد شود و آن واحد آپارتمان از همان ابتدا یا در حین احداث و تکمیل پروژه یا پس از اتمام عملیات ساختوساز به طرف دیگر (که در این قانون پیشخریدار نامیده میشود) منتقل شده و مالک رسمی آن شناخته شود، «قرارداد پیش فروش ساختمان» محقق شده است.
فرایند قانونی پیش فروش آپارتمان
جریان پیش فروش آپارتمان بر اساس قانون مذکور به این صورت است که پس از صدور پروانهی ساختمان توسط شهرداری و تنظیم شناسنامه فنی مستقل برای هر واحد که مشخصات کامل و ملحقات در آن بیان میشود و اخذ مجوز انتشار آگهی از مراجع صلاحیتدار، پیشفروشنده اقدام به تبلیغات در مطبوعات و پایگاههای اطلاعرسانی میکند. تنظیم قرارداد پیش فروش باید در نزد یکی از دفاتر اسناد رسمی صورت پذیرد و مشاوران املاک موظفند پس از انجام مذاکرات مقدماتی، طرفین را برای تنظیم سند رسمی این قرارداد به همان دفترخانه ارجاع بدهند و نمیتوانند رأسا اقدام به تنظیم این قرارداد نمایند و در غیر این صورت مجرم تلقی میشوند. همچنین اگر سرمایهگذاران بدون تنظیم سند رسمی یا بدون اخذ مجوز برای انتشار آگهی اقدام به پیش فروش ساختمان کنند به حبس از نود و یک روز تا یکسال یا جریمهی نقدی به میزان دو تا چهار برابر وجوه و اموال دریافتی محکوم میشوند.
از مباحث حایز اهمیتی که باید در قرارداد مذکور بیان شود اوصاف و امکانات واحد آپارتمانی پیش فروش شده است؛ مانند شمارهی طبقه و واحد، مساحت واحد و تعداد اتاقها، تعیین پارکینگ و انباری. همچنین مشخصات فنی و معماری ساختمان مانند تعداد واحدها و طبقات کلی ساختمان و نوع کاربری و موقعیت آن، سیستم گرمایش و سرمایش، نوع مصالح ساختمانی و نمای بیرونی آن و بهطور کلی هر موردی که در پروانهی ساخت و شناسنامهی فنی هر واحد قید شده یا عرفا در قیمت آن میتواند مؤثر واقع شود.
قیمت آپارتمان باید کاملا مشخص باشد و تعداد اقساط و نحوهی پرداخت آن بر اساس توافق طرفین ذکر شود و پیشخریدار به تناسب اقساط پرداختی، مالکِ ملکِ پیشفروش شده میشود. البته اگر عملیات ساختوساز متناسب با مفاد قرارداد پیشرفت نداشته باشد، پیشخریدار میتواند پرداخت اقساط تعیین شده را به زمانی موکول کند که تأییدیهی تحقق پیشرفت در ظرف یک ماه را از مهندس ناظر گرفته است. در ضمن حداقل ۱۰ درصد قیمت کل همزمان با تنظیم سند رسمی قابل وصول است و توافق برخلاف آن، مورد پذیرش نیست. و اما در صورت عدم پرداخت اقساط از جانب پیشخریدار در مواعد مقرر، پیشفروشنده موظف است مراتب را به دفتر اسناد رسمی گزارش کند و دفتر به پیشخریدار اخطار میدهد تا ظرف مهلت یک ماه نسبت به پرداخت اقساط اقدام کند و در غیراینصورت پیشفروشنده حق فسخ خواهد داشت.